แบบบ้านสวนสองชั้นสไตล์ลอฟท์ สวย ชิล สบายท่ามกลางธรรมชาติ

รีวิวแบบบ้านสวนสไตล์ลอฟท์ บรรยากาศร่มรื่น มีแปลงผักสวนครัวและบ่อน้ำขุดเองพร้อมพื้นที่นั่งเล่น ทำเป็นลานแคมปิ้งหรือจัดปาร์ตี้ได้ด้วย

เนื่องจาก คุณ สมาชิกหมายเลข 4944905 สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม อยากทำสวนและสร้างบ้านสวน จึงได้ซื้อที่ดินในจังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งทำเลไม่ไกลจากบ้านมากนัก และได้วางแผนทั้งสร้างบ้านและทำสวนแล้วเสร็จ 7 ปี จนได้บ้านสวนในฝันพร้อมแปลงผักสวนครัวและบ่อน้ำ โดยมองว่าในอนาคตอาจเปิดเป็นโฮมสเตย์ด้วย

กว่าจะมาเป็นบ้านสวน [บ้านต้นแจงสุพรรณ]
โดย คุณ สมาชิกหมายเลข 4944905

วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์การทำสวนและการสร้างบ้านสวน ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 7 ปีที่แล้ว เรากับแฟนเริ่มมองหาที่ดินใกล้ ๆ กรุงเทพฯ เพื่อมาทำสวน เราเลือกสุพรรณบุรีเพราะใกล้บ้าน ทำให้สามารถไป-มาได้สะดวก

หลังจากมีที่ดินผืนแรกเป็นของตัวเอง การวางแผนต่าง ๆ ของคนที่ไม่มีพื้นฐานเกษตรก็เริ่มขึ้นตั้งแต่วันนั้น ที่ดินเดิมเป็นที่นาซึ่งเจ้าของเก่าได้แถมห้องขนาด 2 เมตร ที่เป็นที่สูบน้ำบาดาลไว้ให้ กับต้นไม้อีก 4 ต้น ซึ่งใน 1 ปี เราจะได้มาดูแค่ 6 ครั้ง เพราะทำงานไกลบ้านกันทั้งสองคน ซึ่งมาแต่ละครั้งก็มายืนมองดูที่ดินแห้ง ๆ แล้วก็กลับ

แฟนเราศึกษาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตเยอะมาก อย่างแรกที่ทำก็คือ การขุดบ่อ แต่ไปจ้างรถขุดแถวนั้นเขาก็ไม่รับเพราะเรากำหนดความลาดเอียงและองศาของบ่อ ทำชานพัก 2 ชั้นเพื่อกันดินสไลด์ หลังจากขุดบ่อตอนต้นปี 2016 ก็ลงขี้วัวไปหลายร้อยถุง เพราะอ่านมาว่าจะช่วยทำให้บ่อสามารถเก็บน้ำได้ พยายามสูบน้ำใต้ดินไปเติม หวังว่าน้ำจะเต็มบ่อ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเต็มสักที

ทุกครั้งที่ไปก็จะยืนดูกันอยู่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เพราะไม่มีห้องน้ำและที่ให้หลบแดดมากนัก เลยคิดว่าจะขยายห้องสูบน้ำใต้ดินให้เราสามารถหลบแดดหลบฝนได้เวลามาสวน บังเอิญว่าแฟนเราเห็นช่างกำลังทำหลังคาในที่ดินข้าง ๆ ก็เลยเข้าไปคุย โชคดีที่ช่างเป็นคนในพื้นที่ ทำนา เลี้ยงวัว เป็นอาชีพหลัก แต่รับงานก่อสร้างเป็นอาชีพเสริม เมื่อตกลงแบบก่อสร้างเป็นที่เข้าใจกันแล้วเราสองคนก็ต้องกลับไปทำงานนานถึง 6 สัปดาห์ ถึงจะได้กลับมาดูความคืบหน้าทีหนึ่ง ปล่อยให้ช่างเขาทำไปค่ะ เราเรียกสิ่งปลูกสร้างอันแรกนี้ว่า “ตูบ” เพราะก่อนหน้านี้มันเป็นห้องขนาด 2 เมตร แคบ ๆ มีตู้ควบคุมปั๊มน้ำใต้ดิน 1 อัน และพื้นที่สำหรับเก็บอุปกรณ์ได้นิดหน่อย

สิ้นปี 2016 หลังหน้าฝน เมื่อตูบสร้างเกือบเสร็จ สิ่งที่ตามมาคือ น้ำเต็มบ่อที่เราขุด ถึงตอนนี้พวกเราสามารถมาดูสวน (ที่ยังไม่ได้ปลูกต้นไม้) ของพวกเราได้นานขึ้น เพราะมีห้องน้ำและที่หลบแดดแล้ว ตอนเช้าก็ซื้อข้าวคนละกล่องมานั่งดูที่ดินว่างเปล่า พอตกเย็นเราก็กลับบ้าน

เนื่องจาก “ตูบ” ที่ต่อเติมจากของเดิมนั้นเราตั้งใจจะทำเป็นที่เก็บแท็งก์น้ำ ทำให้เรายังไม่สามารถมานอนค้างที่นี่ได้ อีกอย่างน้ำ-ไฟก็ยังไม่มี ก็มาดูเช้าไป-เย็นกลับเหมือนเช่นเคย หลังจากเห็นว่าผลงานของช่างชาวบ้านสามารถทำได้ขนาดนี้ เราก็ดีใจเพราะไม่คาดหวังความสวยหรู เพราะมันคือบ้านสวน ก็เลยวางแผนที่จะทำพื้นและบันไดชั้น 2 เผื่อว่าจะได้มานอนและทำอะไรได้มากขึ้น ระหว่างนั้นแฟนก็ไปเรียนคอร์สไฟฟ้าสั้น ๆ เพื่อให้สามารถต่อและเดินไฟไว้ใช้เองได้

ในช่วงปี 2017 ทั้งปีเป็นช่วงของการติดตั้งระบบต่าง ๆ ทั้งไฟ น้ำ และปั๊มน้ำ ก็เลยทำให้ยังไม่ได้ปลูกอะไรเลยตามเคย เชื่อว่าหลายคนที่ซื้อที่ดินคงอยากตั้งชื่อให้สวนของตัวเอง เราก็เหมือนกันค่ะ ตั้งไว้หลายชื่อก็ยังไม่ถูกใจ จะปลูกอะไรก็ยังไม่รู้ ใช้เวลาคิดอยู่เป็นปีเหมือนกันนะ พอกลับมามองดูรูปถ่าย ทุกรูปที่เราถ่ายก็มีอยู่มุมเดียวก็คือ ตูบและต้นแจง

ในที่สุดก็ได้ชื่อนี้ “บ้านต้นแจง” เพราะต้นแจง 4 ต้นที่อยู่มานานหลายสิบปีเติบโตและให้ร่มเงากับทุกคน เพราะฉะนั้นเราเลยตั้งชื่อตามเจ้าของบ้านเดิมค่ะ ช่วงที่มาสวนกันบ่อยขึ้นเราให้ช่างสนั่นและทีมงานทำโรงรถและโรงเก็บฟางไว้ข้าง ๆ เพราะตื่นเต้นจะได้ปลูกต้นไม้ เลยซื้อฟางมาเยอะเลย ซื้อมาตั้งแต่ปี 2017 จนปัจจุบันปี 2022 ฟางก็ยังใช้ไม่หมดเลยค่ะ

เรามีกระทะไฟฟ้า มีตู้เย็นเล็ก ๆ ไม่ต้องซื้อกับข้าวสุกมากินเหมือนทุกครั้ง ก็สนุกดีนะคะ แต่ว่าตอนล้างจานนี่แหละต้องนั่งยอง ๆ รองเท้าเปียก ก๊อกต่ำ ๆ ก็เลยเริ่มบ่นกับแฟนว่าอยากได้ครัว แฟนก็เริ่มออกแบบเลยค่ะ เดิมที่ตั้งใจว่าจะทำเป็นโรงรถและโรงฟางก็ออกแบบใหม่ให้เป็นห้องครัวและห้องเก็บของ ส่วนโรงรถใหม่ก็ให้ทีมงานเดิมทำไว้อีกฝั่งของบ้านต้นแจง

ขั้นตอนการก่อสร้างเราก็เหมือนเดิมเลยค่ะ ออกแบบแล้วก็ปล่อยให้ช่างทำกันไป กลับมาก็แวะมาดูความคืบหน้า เราถือว่าโชคดีที่เราไม่ได้ใช้ผู้รับเหมาจากพื้นที่อื่น แต่ใช้คนพื้นที่ซึ่งพอมีความรู้ในงานก่อสร้างมาบ้าง ถึงหน้าทำนาเกี่ยวข้าวช่างก็จะหายไปบ้าง ไม่มาบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะเราไม่รีบ

อย่างที่เคยบอกไว้ว่าเราไม่ได้ต้องการความเนี้ยบเหมือนบ้านในเมือง แค่สามารถใช้งานได้ตามที่ออกแบบก็แฮปปี้แล้วค่ะ แต่ใช่ว่าจะไม่มีพลาดนะคะ เราเห็นรอยสีขาว ๆ ข้างกำแพง บอกช่างไป ช่างก็แก้ไขให้ค่ะ แต่พอเราทาสีเคลือบผนังเท่านั้นแหละ รอยปูนที่ช่างป้ายเพื่อปกปิดคราบสีขาวก็เด่นชัดขึ้นมาทันที ช่วงแรกรู้สึกไม่ชอบแล้วก็คิดว่าจะทำยังไงดี สุดท้ายก็ไปซื้อกระดาษสติ๊กเกอร์สีขาวมาแปะ แล้วก็อย่างที่เห็นเลยค่ะ ต้องขอบคุณช่างนะคะ หลัง ๆ ช่างก็พลาดบ่อยจนชินไปเลยค่ะ (ความผิดพลาดที่เข้าใจได้ เพราะเขาไม่ใช่ช่างมืออาชีพ) ในที่สุดปลายปี 2019 ครัวใหม่ของเราก็สำเร็จ และใช้งานได้ดีเลยค่ะ สะดวกสบายและสนุกกับการทำอาหารในทุกครั้ง

คิดว่าเกษตรกรรุ่นเรา หรือรุ่นก่อนวัยเกษียณส่วนใหญ่ อยากทำโคก หนอง นา เราสองคนก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ แต่เมื่อสมัครเรียนไม่ทันก็เลยหันมาอ่านและศึกษาทางอินเทอร์เน็ตแทน เราขุดบ่อก่อนศึกษาโคก หนอง นา ประกอบกับช่วง 4 ปีแรกฝนแล้งมาก ภายใน 1 ปี ฝนตกไม่ถึง 10 วัน ทำให้ไม่คิดที่จะขุดคลองไส้ไก่ เพราะน้ำฝนที่จะตกลงมาก็ยังแทบไม่มีเลย

ตั้งแต่ปี 2016 ถึงปี 2020 ดินเป็นสีส้มตั้งแต่ถมที่ยังไงก็ยังเป็นอยู่แบบนั้น หญ้าไม่ขึ้น ถ้าขึ้นก็จะเป็นสีส้ม เราสามารถเดินชมที่ดินได้สบาย ๆ โดยไม่ต้องตัดหญ้าหรือเดินฝ่าป่าหญ้าเลยค่ะ (ไม่รู้จะดีใจดีไหม)

ในที่สุดเราก็ตัดสินใจทำเกษตรในรูปแบบของตัวเอง แต่อาศัยทฤษฎีและหลักการพื้นฐานจากโคก หนอง นา โดยวางแผนที่จะศึกษาและทำระบบน้ำด้วยตัวเอง ตูบหลังใหญ่สร้างขึ้นเพื่อวางแท็งก์น้ำ 3,000 ลิตร จำนวน 6 แท็งก์ หนึ่งในนั้นเป็นน้ำประปาเพื่อใช้ภายในบ้าน อีก 5 แท็งก์ สำหรับเก็บน้ำใต้ดินที่สูบขึ้นมาพักไว้ ก่อนที่จะนำไปใช้รดน้ำต้นไม้ในสวน เนื่องจากเราไม่ได้จ้างใครมาดูแลสวน หรือรดน้ำต้นไม้ การติดตั้งระบบควบคุมการจ่ายน้ำ 16 โซน ด้วยความรู้จากการเรียนคอร์สสั้น ๆ และศึกษาด้วยตัวเองก็เริ่มต้นขึ้นและสำเร็จในเดือนตุลาคม 2019

เดือนพฤศจิกายน ปี 2019 ก็เริ่มจ้างรถเพื่อขุดหลุม 59 หลุม เพราะดินแข็งเป็นหิน น้ำไม่ได้ซึมผ่านดินมาเกือบ 3 ปีแล้ว พร้อมต่อท่อน้ำยาวกว่า 200 เมตร เพื่อปลูกกล้วยและผลไม้

ตั้งแต่ปี 2020 ก็เริ่มทยอยต่อน้ำและปลูกต้นไม้ไปเรื่อย ๆ ไม้ยืนต้นส่วนใหญ่จะตายเพราะอากาศที่ร้อนมาก และบางส่วนตายเพราะช่างมาช่วยตัดหญ้าแต่ดันตัดท่อไปด้วย ช่วงโควิดเราก็ทำหลุมปลูกต้นไม้ตามที่วางแผนไว้ กลางวันก็ทำงาน WFH เย็นก็ทำสวน เราใช้เวลาตอนเย็นที่แดดไม่ร้อนผสมดิน ลงต้นไม้ เดินระบบน้ำจนครบทั้ง 134 หลุม และลงต้นไม้ได้บางส่วน

หลังจากได้ที่นอนและครัว เราก็พอจะมีที่นั่งเป็นหลักแหล่งและทำอะไรได้มากขึ้น ก็เลยอยากจะปลูกผักไว้กินบ้าง ตอนทำแปลงผักข้างครัวก็ทดลองเอาไม้ไผ่มาทำค้างปลูกผัก หลังจากทดลองด้วยตัวเอง นองจากจะเอียงและไม่มั่นคงแล้วยังปลูกได้น้อย ไหนจะต้องขนดินมาอีก จำได้ว่าขนดินอยู่หลายวันจนปวดหลังเลยค่ะ

อีกอย่างซุ้มไม้ไผ่น่าจะต้องได้รื้อและทำใหม่ทุกครั้งที่ปลูก เลยบอกแฟนว่าอยากได้ซุ้มไม้เลื้อยถาวรเพราะไม้ไผ่คงไม่เหมาะกับคนขี้เกียจและมีเวลาน้อยอย่างเรา ได้ผลค่ะ แฟนก็ออกแบบซุ้มให้ ยาวตามขอบบ่อ 40 เมตร

จริง ๆ ชั้นสองของตูบก็นอนได้แล้ว แถมได้อารมณ์เหมือนไปเที่ยว เพราะสามารถมองเห็นวิวไปจนถึงท้ายสวน ได้เห็นแสงพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้า แต่ก็อยากทำห้องที่เป็นห้องนอนจริง ๆ สัก 2 ห้อง เลยออกแบบบ้านสวนหลังนี้ให้เป็นปูนเปลือยผสมสีดำ เหมือนกับบ้านต้นแจงและครัว

ตั้งแต่ซื้อที่ดิน แฟนเราก็หัดใช้โปรแกรมออกแบบบ้าน (ฟรี) ค่อย ๆ เริ่มออกแบบตั้งแต่ปี 2016 แต่ก็เปลี่ยนแบบไปเรื่อย ๆ เดือนพฤษภาคม 2021 เราอยู่ตอนทำฐานราก ได้คุยและออกแบบไปพร้อมกับช่าง และวางแผนขึ้นเสาเอกให้ตรงกับวันที่เรากลับมาพอดี เนื่องจากโครงสร้างที่สูงทำให้เราใส่ใจเรื่องของฐานรากมากเป็นพิเศษ แฟนเราไม่มีพื้นฐานก่อสร้างเลยต้องหาข้อมูลเยอะหน่อย

เราทำฐานสูงจากพื้น 1 เมตร เหตุผลง่าย ๆ ก็คือ บันไดต้องเป็นเลขคี่ แต่ 3 ขั้นมันเตี้ยไป เลยทำ 5 ขั้น ส่วนช่วงก่อสร้างตัวบ้านก็ปล่อยให้ช่างทำไปเหมือนเช่นเคย อาศัยกล้องและรูปถ่ายคอยตรวจงานไปทีละส่วน ใช้เวลาประมาณ 7 เดือน ในการก่อสร้างโครงสร้างหลัก บ้านสร้างเสร็จสมบูรณ์จริง ๆ ก็เดือนมีนาคม ปี 2022 รวมแล้วก็น่าจะครบ 1 ปีพอดี

โจทย์ในการสร้างบ้านหลังนี้คือ เราจะไม่ติดแอร์ แต่จะอาศัยลมธรรมชาติและทิศทางลม ทำกำแพง 2 ชั้น บวกกับอิฐฉนวน เพื่อลดความร้อนในตัวบ้าน ทำหลังคาให้สูงเพื่อให้ลมร้อนลอยขึ้นด้านบน

ส่วนหน้าต่าง เราสั่งให้ใหญ่ขึ้นหน่อย เพราะอยากได้อารมณ์แบบเดินข้ามหน้าต่างออกไปที่ระเบียงได้เลย

ก้าวแรกที่เดินเข้าไปในห้อง เรารู้สึกได้ว่าห้องเย็น กำแพงห้องไม่อมความร้อน สามารถนั่งทำงานในห้องได้สบาย ๆ ถ้าเปิดพัดลมช่วยอีกหน่อย แต่ช่วงหน้าร้อนก็ยังร้อนอยู่ แต่ร้อนในระดับที่ทนได้ เอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวหน่อยก็นอนต่อได้ เนื่องจากขนาดของบ้านชั้นเดียวเราไม่ปกติ ทำให้ต้องสั่งทำประตู-หน้าต่างตอนเดือนมกราคม 2020 ตั้งแต่แบบบ้านหลังนี้ยังไม่ลงตัวเลย ส่วนเรื่องราคาถือว่าถูกถ้าเทียบกันที่ราคาต่อตารางเมตร รอบนี้ช่างก็พลาดอีกครั้ง เทพื้นห้องสูงไปหน่อย ทำให้ต้องตัดประตูออก ดีที่ประตูเราออกแบบมาพร้อมให้ช่างตัดได้ ส่วนกรอบหน้าต่างเบี้ยว ทำให้ปิดไม่ได้ ก็ต้องไสออก

ตอนสร้างเสร็จใหม่ ๆ ไม่ว่าเราจะถ่ายรูปตอนเช้าหรือบ่ายก็จะเห็นบ้านเป็นสีดำเสมอ อีกอย่างคนแถวนั้นมักจะเรียกบ้านต้นแจงของเราว่าบ้านดำ เพราะอย่างนี้เราก็เลยเรียกบ้านสวนหลังนี้ของเราว่า “บ้านดำ”

เมื่อก่อนตอนไม่มีทีวีเรามักจะมานั่งเล่นกันตรงช่องระหว่างตูบและครัวทุกเย็นก่อนเข้านอนเพราะลมเย็นมาก ทำให้เราตั้งใจออกแบบบ้านดำให้มีทางผ่านลม และเลือกใช้อิฐช่องลมทางด้านหลัง แบบบ้านเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ แต่เราเป็นคนใจร้อน พอคุยกันแล้วก็สั่งของทันที สุดท้ายก็ไม่ใช้อิฐช่องลม เพราะกลัวนกจะบินเข้ามาทำรัง ของที่สั่งเลยไม่ได้ถูกนำมาใช้ อีกอย่างหลังจากที่บ้านเสร็จแล้ว แต่สิ่งที่เหลืออยู่คือขยะและเศษวัสดุจากการก่อสร้างที่ช่างสะสมไว้ให้เรา บางส่วนกองรวมกันอยู่ตรงหน้าห้องครัว มองไปก็ดูไม่ค่อยงามตาเท่าไร พอดีแฟนเราวางแผนไว้นานแล้วว่าจะทำห้องน้ำข้างนอก ทำเล็ก ๆ พอได้ใช้เวลาตัวเปื้อนมาจากการทำสวน เราก็คิดว่าดีเหมือนกัน ถ้ามีห้องน้ำใกล้ ๆ แฟนเรามีแบบไว้ในใจเรียบร้อยแล้ว เลยคิดว่าจะทำข้างครัว

เราให้โจทย์ว่า อยากได้ห้องน้ำที่ดูแล้วไม่รู้ว่าเป็นห้องน้ำ แล้วต้องเอาอิฐช่องลม อิฐบล็อกกับหลังคาสีดำที่เหลือมาใช้ และไม่ให้ห้องน้ำมาบังสายตาเราเวลามองเข้าไปท้ายสวนด้วยนะ ส่วนขยะก่อสร้างที่ไม่ย่อยสลายเราก็ถมไว้ใต้พื้นห้องน้ำ

จากโจทย์ที่ให้ไปทำให้พื้นที่ก่อสร้างมีความกว้างจำกัดและไม่สามารถทำห้องน้ำแบบเปิดโล่งได้เพราะเราไม่ได้อยู่ทำความสะอาดทุกวัน ในที่สุดก็ได้แบบห้องน้ำที่กว้างได้แค่ 1 เมตร บวกกับทางเดินอีก 1 เมตร แต่ถึงจะกว้างแค่ 1 เมตร แต่ก็ใช้งานได้สบาย โดยที่ไม่รู้สึกคับแคบเลย

ด้านหน้าห้องน้ำที่เมื่อก่อนเป็นแปลงผักสวนครัว เราก็อยากให้เป็นเหมือนเดิม อาจจะทำให้ห้องน้ำน่ามองขึ้น

แปลงผักตอนแรกใช้ไม้ยูคาลิปตัสที่ช่างสั่งมาเยอะมากตอนที่ทำเสาบ้าน แต่รู้สึกว่ามันจะผุไวไปสักหน่อย แถมผักสวนครัวเราก็โตดีเหลือเกิน สูงและรกจนบังสายตาไปหมด สุดท้ายเลยคิดว่าจะปลูกผักกินใบเตี้ย ๆ พอ เดือนตุลาคม 2022 แม่มาช่วยรื้อแปลงใหม่อีกครั้ง แล้วก่ออิฐบล็อกแทน ก่อนกลับมาทำงานก็รีบลงต้นกล้าผักสลัด ที่อายุยังไม่ถึง 10 วัน แล้วก็เฝ้ามองผ่านกล้องไป ดูจากกล้องแล้วไม่น่ารอดถึง 30%

ในวันที่เรามีที่ดินเป็นของตัวเอง ความฝันหลาย ๆ อย่างก็เกิดขึ้นมาตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย เราสองคนเคยคิดกันเล่น ๆ ว่าอยากทำโฮมสเตย์ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยมีประสบการณ์ไปพักที่โฮมสเตย์เหมือนกัน

ตอนแรกคิดว่าจะใช้ห้องนอนชั้นสองของตูบทำโฮมสเตย์ เพราะขอบหน้าต่างเตี้ย สามารถมองเห็นวิวได้ไกล แต่ก็ไม่รู้คนที่มาพักจะรู้สึกชอบเหมือนเราไหม

ส่วนห้องที่ทำใหม่ 2 ห้อง เราตั้งใจทำให้มีความรู้สึกเหมือนได้มานอนบ้าน เรานอนเอง 1 ห้อง อีกห้องเราเรียกว่าห้องสำหรับแขก อีกอย่างตอนที่เราทำบ้านเราตั้งใจไม่ติดแอร์ แต่ว่าที่สวนอากาศค่อนข้างร้อน แล้วเขาจะทนได้เหมือนเราไหม

และสุดท้ายที่เราคุยแล้วต้องสะดุดอยู่ตรงนี้ก็คือ มาแล้วทำอะไรกันดี เขาจะเบื่อไหม ผลผลิตก็ยังไม่มีให้เก็บมากนัก ปีใหม่ 2023 เรากลับบ้านพอดี ก็แอบชวนแฟนเล่น ๆ ว่าเราลองให้คนมาพักดีไหม กางเต็นท์ก็ได้นะ เพราะอากาศดีช่วงหน้าหนาว เพื่อน ๆ คิดว่าจะมีใครมาไหมคะ

เราคุยเรื่องนี้กันตลอดว่าเราพร้อมหรือเหมาะที่จะเป็นโฮมสเตย์จริงไหม เพราะสุดท้ายแล้วเราคิดว่าการทำโฮมสเตย์ไม่ใช่แค่การมีที่พักเพียงอย่างเดียว

ปัจจุบันนี้เราว่าจะโฟกัสไปที่การทำสวนและออกแบบพื้นที่ปลูกผัก เพื่อให้มั่นใจว่าเรามีผักเพียงพอที่จะใช้ในการผลิตไส้อั่วของเรา

เพราะสุดท้ายแล้วพนักงานกินเงินเดือนจะต้องมีวันเกษียณ เราเลยต้องหาอาชีพหลังเกษียณรองรับ ส่วนการทำโฮมสเตย์ก็ยังไม่ล้มเลิก ก็คงจะคุยต่อไปอีกเรื่อย ๆ