D.I.Y. สามล้อโบราณ เป็นของแต่งสวนสไตล์วินเทจ

       ปกตินอกจากชอบจัดสวนแล้ว ยังเป็นคนชอบสะสมของเก่าด้วยค่ะ แต่สะสมนิดหน่อยไม่มาก ไม่ใช่เซียนของเก่านะคะ ดังนั้นบางครั้งก็เอาของเก่าที่ชอบมาจัดสวนด้วย เรื่องมีอยู่ว่าไปซื้อรถสามล้อถีบโบราณมา สีส้มสุดเจิดเชียวค่ะ

       หน้าตาน่ารักได้ใจมาก ๆ

       แต่เมื่อได้มาอยู่ด้วยกันจริง ๆ สักพัก จึงได้รู้ว่า สีนี้ไม่ใช่สีที่เราชอบ

       ทำไมถึงเป็นคนหลายใจอย่างนี้ก็ไม่รู้ มองดูอยู่ทุกวัน ก็พาลให้รักน้อย ไม่ค่อยปลื้มไปซะอย่างนั้น ผิดกับตอนที่เห็นในเว็บ ช่างน่ารักถูกใจเสียนี่กระไร และเพื่อไม่ให้รักน้อยไปกว่านี้ เลยเอาทินเนอร์มาลบสีตรงตราข้างหน้ารถออกดีกว่า เพราะคุณคนขายพ่นสีทับลงไปบนตรา ทำให้มันไม่เด่นอย่างที่ควรจะเป็น

         ลบสีที่ตราหน้ารถออกแล้วค่ะ แล้วทีนี้ก็ลามปามไปเรื่อย

       ไปเรียกสมาชิกในบ้าน รวมถึงลามปามไปเรียกน้องและหลานที่อยู่บ้านใกล้กัน มาช่วยกันล้างสีออก เนื่องจากคุณคนขายพ่นสีขาวไว้ที่อานและซี่ล้อ ซึ่งอันนี้ถูกใจอยู่แล้วแต่ขี้เกียจถอดออก ก็เลยเอาถุงก๊อบแก๊บมาครอบไว้ แล้วเอากระดาษกาวปิดทับบางส่วน การทำงานก็เลยทุลักทุเลอยู่ซักหน่อย เลอะเทอะ เละเทะขนาดไหน ดูกันเอาเองค่ะ

       อันนี้เป็นด้านข้างของตัวกะบะท้าย จะพิมพ์ลายนูนเป็นเครื่องหมายการค้า (ใช่เปล่าเนี่ย) ใช้แปรงทาสีจุ่มทินเนอร์แล้วก็ทั้งถู ทั้งทา เอากระดาษหนังสือพิมพ์มาเช็ดสีที่ละลายออกมา เอาเกรียงมาขูด ทำสารพัดที่จะให้สีมันหลุดออกไปค่ะ ไม่ได้ทนุถนอมมากนัก เพราะมันเป็นเหล็กทั้งคัน

           พอลอกสีออก เลยทำให้รู้ว่า สภาพเดิมไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เหมือนผ่านสงครามเวียตนามมาก็ไม่ปาน อย่างว่าแหละ อายุอานามมันน่าจะเกิน 50 ปีแล้ว

       นี่ เสร็จแล้ว ตัดภาพเร็วไปเปล่า คือภาพตอนที่กำลังล้างสีมีภาพเดียว และไม่ได้ถ่ายตอนระหว่างที่พ่นสีใหม่ให้ดู มาถ่ายอีกทีตอนเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ



       น่ารักที่สุด คงเป็นเพราะชอบสีนี้ เขียว วินเทจ

       เอามาวางในสวน น่ารักอย่าบอกใครเชียว

       เป็นเหล็กทั้งคัน ตรงอานหน้าตาคล้ายอานม้า แต่อันนี้เป็นเหล็กค่ะ ไม่ทราบว่าเวลานั่งจะเจ็บก้นหรือเปล่า 55+ หน้าตา classic ไฮโซมีสกุลรุนชาติมากค่ะ ถามคุณคนขายเค้าบอกว่า เป็นของอังกฤษ แต่ได้มาจากพม่าค่ะ

          ก็มีเค้าอยู่นะคะ เพราะพม่าเคยเป็นอาณานิคมของอังกฤษ แต่ไม่รู้ความเป็นมาว่าอายุอานามซักเท่าไหร่ ถ้าเป็นยุคล่าอาณานิคมจริง ๆ ก็เป็นร้อยปีแล้วมั้ง

          ตอนเด็ก ๆ มีสามล้อถีบ แต่ไม่มีหน้าตาแบบนี้ค่ะ แล้วก็ไม่เคยเห็นเมืองไทยมีแบบนี้นะคะ ....เอ...หรือมีแต่เราไม่มีตังค์ซื้อ

       มีใครสนใจ จะเอาสามล้อมาจัดสวนบ้างก็เชิญนะคะ


       เรามาดูสามล้ออีกคันกันดีกว่าค่ะ นี่เป็นหน้าตาแบบ original ค่ะ คันนี้สภาพดีกว่าคันข้างบนมากกกกกก แต่ราคาถูกกว่า (เจ็บใจเล็ก ๆ ตอนเห็นสภาพจริงตอนลอกสีออก)



       มุมถ่ายอาจไม่ได้ดั่งใจนะคะ เพราะที่แคบค่ะ ที่บอกว่าคันนี้สมบูรณ์กว่าเพราะช่วงล้อ-พวงมาลัย ได้ศูนย์กว่า ไม่ต้องไปตั้งศูนย์ถ่วงล้อใหม่ คริคริ

          คือคันข้างบนมันจะโย้เย้เล็กน้อย แถมตัวเหล็กเชื่อมแต่ละจุดบางตำแหน่งก็หักด้วย ถ้าคิดว่าเอาวางไว้เฉย ๆ เพื่อโชว์ ก็ไม่ต้องคิดมากค่ะ แต่คันนี้สภาพแน่น ๆ ไม่มีหัก มีสนิมประปราย แต่ไม่ถึงกับผุ คำอธิบายอาจค้านกับสายตาประชาชนนะคะ คือเมื่อเทียบกับรถในรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว คันนี้ถือว่าใช้น้อยผ่อนนานค่ะ ถือว่าสภาพดีมีดุมล้อด้วยนะ ซึ่งคันข้างบนไม่มี เอ๊ะ ยิ่งเปรียบเทียบไปเรื่อย ๆ ยิ่งรู้สึกเลยว่า คันข้างบนดูสภาพแย่เอามาก ๆ เลยค่ะ

       มี "ดุมล้อ" มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นตรงไหน ???? คือส่วนที่ขาดหายไปส่วนใหญ่จะเป็นดุมล้อค่ะ ดังนั้น พอได้มาครบ ๆ แบบนี้ ทำให้รู้สึกปลื้มมากค่ะ

          "ยาง" ส่วนใหญ่จะไม่เหลือมาถึงเรา ไม่หลุดก็แข็งหรือแตกไปหมดแล้ว ส่วนใหญ่ก็จะไปเอาสายพาน (สายพานอะไรไม่รู้เหมือนกันค่ะ) มาใช้แทนให้มันดูเหมือนเป็นล้อรถ  ซึ่งก็ดูเหมื๊อน เหมือนค่ะ ใครหนอเป็นคนแรกที่คิดเรื่องนี้ได้ เก่งมากเลย เราไปเห็นของคนอื่นก็เลยทำตามเขาค่ะ

       ความจริง 2 คันนี้เขาไม่ได้เหมือนกันเป๊ะนะคะ โครงสร้างของคันซ้ายจะดูแข็ง ๆ กว่า คันขวาจะดูหวาน ๆ

       พยามยามหารูปที่ถ่ายมุมเดียวกัน จะได้เปรียบเทียบความแตกต่างกันชัด ๆ ชอบแบบคันขวามากกว่าค่ะ ดูหวานกว่า คิดไว้ในใจเหมือนกันว่า อยากทำสีคันซ้ายใหม่ ทำเมื่อไหร่จะเอามาอวดค่ะ แต่ตอนนี้คงพักไว้ก่อน เพราะเราต้องมีแนวร่วม ทำคนเดียวไม่ไหว แต่สมาชิกที่มาช่วยทำ ตอนนี้อยู่ในอาการเข็ดหลาบ ช่วงนี้จึงเป็นช่วงปล่อยให้ตายใจ เผลอเมื่อไหร่จะไปเกลี้ยกล่อมให้มาช่วยทำอีกค่ะ

       คือการเอาสามล้อหรือจักรยานมาจัดสวนนั้น ที่เคยเห็นเขาจะวางในสนามหญ้า เพื่อให้สวนมีจุดเด่น ไม่เป็นสนามโล้น ๆ เกลี้ยง ๆ จนเกินไป แต่พอดีที่บ้านไม่มีสนามหญ้า การเอาไปวางซุกไว้มุมนึง จึงทำให้มันไม่สร้างจุดเด่นได้เท่าที่ควร แต่ถ้าเอาสามล้อสีเขียววินเทจของเราไปวางไว้กลางแดด รดน้ำทุกวัน คงเสียดายแย่



       ถ้ามีโอกาสครั้งหน้าจะเอางานเขียนป้ายไม้มาชักชวนสาว ๆ (และหนุ่ม ๆ ด้วยค่ะ) ให้ลองทำด้วยตัวเองนะคะ